رسول صدرعاملی؛ وفادار به دغدغۀ نوجوانان

سینما، تئاتر و تلویزیون

• ۱۴۰۳/۱۱/۲۱

کارگردان «من ترانه 15 سال دارم» بار دیگر فیلمی با موضوعیت نوجوانان ساخته و تصویر دختری قوی را به تصویر کشیده که از شهد عشق پدرانه بعد مدت ها سیراب می شود...

---

 در کارنامۀ آقای صدر عاملی فیلم‌های پربیننده‌ای چون «گل‌های داوودی»، « من ترانه 15 سال دارم» و «پاییزان» دیده می‌شود و حالا باید دید با «زیبا صدایم کن» هم می‌تواند همان موفقیت‌ها را تکرار کند یا نه.

  چون امسال در جشنواره فیلمی دربارۀ فروغ فرخ‌زاد - ساخته جهانگیر کوثری- به نمایش درآمد که البته به مذاق منتقدان و پاره ای دوست‌داران شاعر فقید خوش ننشست این اشاره خالی از لطف نیست که کارگردان سال ها روزنامه نگار بوده و اولین نوشتۀ مطبوعاتی او دربارۀ فیلم «خانه سیاه است» ساخته فروغ فرخ‌زاد در مجلۀ فردوسی منتشر شد و همین بهترین سند بود تا در روزنامۀ اطلاعات، کار مطبوعاتی خود را شروع کند و خبرنگار شود و همواره به پیشینه روزنامه‌نگاری و کار حرفه ای در سرویس حوادث اشاره می‌کند.

صدر عاملی یک عاشقانۀ پدر و دختری ساخته که هرچند جاهایی شاید زیادی سانتی‌مانتال شده باشد با این که نوجوان نقش اول کاملا جدی و واقع‌بین است اما از حیث نگاه اجتماعی نسبت به فیلم‌های قبل جلوتر است  چون به اشکال گوناگون از رشد دختران می‌گوید که بی‌شک متأثر از جنبش مهساست ولو با تأکید برگشت ارشاد بخواهد داستان را به قبل از 1401 ببرد.