ناقوس مرگ سینمای ایران به صدا درآمده است ...

سینما و تئاتر

• ۱۴۰۳/۰۸/۰۲

چند سال دیگر از تاثیرگذاری سینمای ایران چه در داخل و چه در خارج از کشور، جز خاطره‌ای محو چیز دیگری باقی نماند.

---

در آخرین روزهای مهرماه 2 مستر کلاس از برنامه‌ای با عنوان «شکوه سینما» برگزار شد و 2 فیلمساز مطرح ترکیه نوری بیلگه جیلان - برنده نخل طلا جشنواره کن - و سلیم اِوجی درآن حضور داشتند و درباره سینمای ترکیه و تجربیات فیلمسازی خود حرف زدند.

نوری بیگه جیلان در بخشی از این مستر کلاس درباره تاثیر سینمای کیارستمی بر خودش گفت: «کیارستمی کارگردان محبوب من است و از او خیلی یاد گرفتم.‌ سال‌ها قبل در جشنواره استانبول فیلم "خانه دوست کجاست" را دیدم و فکر نمی‌کردم فیلم خاصی هم از ایران ببینم بنابراین موقع تماشا با انتظار کوچکی شروع کردم و هر چه گذشت فیلم برایم تعجب‌آور می‌شد. این فیلم شبیه فیلم‌هایی که من و حتی دیگران دیده بودند، نبود. 

وقتی چنین فیلم‌هایی را تماشا می‌کنید دریچه‌ای به روی شما باز می‌شود که کلی ایده جدید می‌دهد.بعد از آن همیشه کارهای کیارستمی را دنبال می‌کردم. البته ما فرهنگ مشترکی داریم و از آن منظر نیز سینمای کیارستمی را دوست دارم که شاید اتفاقا این بخش در اروپا خیلی درک نشده باشد.

کیارستمی نفَس جدید در سینما خلق کرده و همچنین روش فیلمسازی را دگرگون کرده و راه‌های جدید فیلم‌سازی پیشنهاد داده‌ است.»

 

جیلان همچنین در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چقدر از سینمای ایران بجز سینمای کیارستمی و فرهادی ‌و سختی‌های فیلمسازی در ایران اطلاعی دارد؟ گفت: «سینمای ایران را دنبال می‌کنم و کارگردان‌هایی را میشناسم که رفاقت هم داریم اما درباره فیلم‌سازی فکر میکنم این کار در هر جایی سختی‌های خود را دارد. مهم این است که چطور فیلم خود را به سرانجام برسانیم. من فیلم اولم را خودم تنهایی و بدون سرمایه ساختم. نکته این است که فیلم خوب ساختن واقعا سخت است و مهم این است که فیلم خوب بسازی یا معمولی.»

 

واقعیت این است که در این چند سال اخیر یک جریانی شکل گرفت که فقط یا فیلم باید بفروشد و یا اینکه یک فیلم پیام دار در جهت اهداف و موضوعات خاصی قرار بگیرد و همین اتفاق باعث شد که بدنه اصلی سینمای ایران از تولیدات سینمای درام اجتماعی کاملا خالی شود در صورتی که اگر فیلم قابل قبولی در این زمینه هم تولید شود از آن استقبال صورت می‌گیرد.