پلتفرمهای نمایش خانگی این مهم را مورد توجه قرار دهند که هر قصه یا هر موضوعی که یکبار موفق شده است هیچ تضمینی وجود ندارد تکرار آن با چند بازیگر دیگر یا حتی همان تیم منجر به موفقیت شود.
توجه به شبکه نمایش خانگی در ایران از زمان کرونا به بعد با یک جهش مواجه شد و در روزگار امروز تبدیل به یکی از پایههای ثابت سبد فرهنگی خانوادهها شده است. مخاطبان یا از طریق خود پلتفرمهای نمایش خانگی یا از طریق دانلود این محصولات را پیگیری میکنند حال ممکن است سریال داستانی باشد یا برنامههای گفتگو محور، مسابقه محور و ...
آنچه که در این روزها به چشم میآید این است که بیشتر تولیدات در حال تکرار سریالها یا برنامههایی هستند که در گذشته موفق عمل کردهاند و به نوعی پرچمدار بودهاند.
برای مثال پر بیننده شدن سریال پوست شیر باعث شده است تعداد زیادی سریالهای پلیسی (جنایی - معمایی) تولید شود که همگی سعی دارند همان راه سریال پرچمدار را دوباره طی میکنند. یا سریال جیران باعث توجه به دوران قاجار و علی الخصوص حرم و دربار ناصر الدین شاه قاجار را پیش کشید که البته محصولات بعدی هیچ گاه نتوانست به آن توجه و اقبال بینندگان دست پیدا کنند.
در سینمای ایران هم ما هر چند سال به شکل دورهای فیلمهایی را داشتهایم که بر اساس موفقیت فیلمهای دیگر ساخته شدند، مثلا دوره تقلید از فیلمهای عباس کیارستمی و اصغر فرهادی که به دلیل موفقیتهای جهانی که در جشنوارههای جهانی به دست آورده بودند تعداد زیادی فیلمساز سعی کردند که از آنها کپی کنند ولی الان که دوباره به آن مقطع نگاه میکنیم میبینیم که آن فیلمها فقط کپی برداری بودند و حتی فیلمسازان زیادی بودند که بعدتر کاملا رویکردی متفاوت با آن فیلمها پیدا کردند.