حالا حکایت ثابتی است که روی فرم "تقاضای مسکن" نوشته که متقاضی مسکن نیستم! و بلافاصله هم منتشر کرده است که ایهاالناس در جریان باشید که می توانستم وام بگیرم ولی نگرفتم.
امیر حسین ثابتی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی با انتشار فرم درخواست مسکن سازمانی مجلس نوشت:
« دو ماه قبل گفتند به نمایندگان تهران خانه سازمانی داده نمی شود اما اگر خانه ای که در آن زندگی می کنم به اسم خودم یا همسرم نباشد می توانم از طریق مجلس "وام ۵۰۰ میلیونی" تحت عنوان "ودیعه مسکن" بگیرم.
با اینکه همین سال گذشته برای گرفتن وام ۹۰ میلیونی فرزند سوم، از این بانک به آن بانک رفته بودم و در نهایت به خاطر اینکه نتوانستم ضامن جور کنم، بی خیالش شدم گرفتن وام ۵۰۰ میلیونی آن هم ۴٪ برایم بسیار جذاب بود و هیچ منع قانونی هم نداشت، اما این وام را به دو علت نگرفتم:
۱. با خودم عهد کردم به جذابیت های مسئولیت عادت نکنم تا بعدا که در این جایگاه نیستم، پست و مقام نداشتن برایم مثل بازی مرگ و زندگی نباشد.
۲. اگر صبح تا شب مسئولان بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و... میگویند پول نیست تا به مردم عادی یک وام ۵۰ میلیونی بدهیم، یک راهش سخت گرفتن به خود مسئولین و جلوگیری از ریخت و پاش هاست. اما نمی دانستم همزمان رئیس و سایر اعضای بورس وام های میلیاردی برای خودشان گرفته اند! البته در این مسیر مصمم تر خواهم شد و همانطور که در نطق اولم نیز گفتم معتقدم اگر به مسؤولان سخت گرفته نشود، به مردم آسان نخواهد گذشت. »
در این باره چند نکته قابل توجه است:
1 - این که نماینده ای خود را ملزم بداند که وقایع اتفاقیه مجلس را به مردم گزارش دهد، اتفاق خوبی است. ثابتی از روز اول حضورش در مجلس، چنین کرده است. البته ما نمی دانیم همه چیز را می گوید با بعضی چیزها را، ولی کاچی به از هیچی!
2 - این که او ، وام 500 میلیونی با سود 4 درصد را نگرفته هم کار پسندیده ای است؛ آن هم درست در بحبوجه وام میلیاردی مدیران بورس دولت سابق که رسوایشان کرد.
3 - روی فرم نوشته شده است: "تقاضانامه درخواست مسکن سازمانی" ؛ یعنی اگر کسی به مسکن سازمانی نیاز دارد، این فرم را پر کند و به واحد مربوطه تحویل دهد. جالب است که این نماینده مجلس، روی فرم تقاضای مسکن - که قاعدتاً برای تقاضای مسکن است - نوشته است تقاضای مسکن یا کمک هزینه مسکن ندارم!
می گویند کسی آگهی استخدام دید که نوشته بودند: "به یک مترجم مسلط به زبان های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیولی نیازمندیم." فوری گوشی را برداشت و زنگ زد و گفت: "خواستم خبر دهم که من به هیچ کدام از این زبان ها مسلط نیستم، گفتم که در جریان باشید و روی من حساب نکنید!"
حالا حکایت ثابتی است که روی فرم "تقاضای مسکن" نوشته که متقاضی مسکن نیستم! و بلافاصله هم منتشر کرده است که ایهاالناس در جریان باشید که می توانستم وام بگیرم ولی نگرفتم.
در واقع، این وام هم برای نمایندگانی است که این مشکل را دارند و او مشکل نداشته و کاری معمولی کرده که نگرفته است و این، اساساً تبلیغات و تعریف از خود ندارد که بنویسد: "با خودم عهد کردم به جذابیت های مسئولیت عادت نکنم". در واقع اگر می گرفت جای انتقاد بود؛ این مثل آن می ماند که هر روز بگوید: من امروز به مجلس رفتم و غائب نبودم چون با خود عهد کردم که در جلسات مجلس حاضر باشم!
4 - وام 500 میلیونی در برابر موقعیت های میلیاردی که نمایندگان با آنها مواجه می شوند، عددی محسوب نمی شود. امیدواریم ثابتی و همه 290 نماینده مجلس، در آن موقعیت ها، پرهیزکار باشند.
5 - حالا که جناب ثابتی نوشته است «اگر به مسؤولان سخت گرفته نشود، به مردم آسان نخواهد گذشت» ، بد نیست خدمتش عارض شویم که یکی از مصداق هایی که مسوولان سخت شان است این که از دایره افکار تنگ و محدود جناحی خارج شوند و مطالبات واقعی اکثریت مردم ایران را دنبال کنند و العاقل تکفیه الاشاره!