به احترام مانوئل نویر

• ۱۴۰۳/۰۶/۰۳

مانئل نویر قطعا جزو شمایل‌های باشکوه دروازه‌بانی در تاریخ فوتبال است. او در سیزده سال گذشته، سنگربان بایرن مونیخ بوده و 11 بار قهرمانی در بوندس لیگا را تجربه کرده و در دو جام جهانی (2010 و 2014) نمایشی فوق‌العاده داشت و در حساس‌ترین بازی‌های بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان، در ضربات پنالتی بسیار عالی ظاهر شد.

مانوئل نویر از تیم ملی آلمان خداحافظی کرد. او قطعا جزو سه دروازه‌بان برتر دنیای فوتبال در قرن بیست‌ویکم است. آن دو دیگر، بوفون و کاسیاس‌اند. این سه نفر در تاریخ فوتبال نیز به احتمال زیاد جزو پنج دروازه‌بان برترند. آن دو دیگر، یاشین و گوردون بنکس باید باشند.

شاید الان وقتش باشد که کارشناسان فوتبال آلمان، بویژه دروازه‌بان‌ها و مربیان دروازه‌بانی، در یک رای‌گیری گسترده شرکت کنند و تکلیف بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال آلمان را روشن کنند. سه نفر ممکن است گلر منتخب این رای‌گیری باشند. نویر بیش از همه شانس دارد. آن دو دیگر نیز سپ مایر بزرگ و اولیور کان خشن توانند بود.

اگر به دستاوردها و افتخارات ملی نگاه کنیم، سپ مایر کارنامه‌اش بهتر از نویر است. مایر و نویر هر دو یکبار قهرمان جهان شدند (1974 و 2014) اما سپ مایر یک قهرمانی جام ملت‌های اروپا را هم در کارنامه‌اش دارد (1972). او یکبار هم در فینال جام ملت‌های اروپا در ضربات پنالتی مغلوب شده (1976). ولی نویر حتی حضور در فینال این تورنمنت مهم را تجربه نکرد.

نویر چهار بار در جام ملت‌های اروپا سنگربان تیم ملی آلمان بود ولی دو بار در نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا و فرانسه طعم شکست و حذف شدن از جام را چشید (2012 و 2016)، یکبار هم در یک‌هشتم نهایی مقابل انگلیس (2020) و بار آخر نیز در یک‌چهارم نهایی مقابل اسپانیا (2024).