4 ورزشکار را برده با 4 مدال طلا و نقره و برنز برگشته اند! بهره وری 100 درصد! در کشوری و از کشوری که بهرهوری در آن با همه ادعاها معنی ندارد و یک تعارف و لقلقه زبان بیش نیست.
موفقیت خیرهکنندهٔ تیم تکواندو ایران در المپیک پاریس تنها جنبه ورزشی ندارد. هر چند این وجه بسیار پررنگ است و به خاطر همین در بازگشت با استقبال فراوان مردم رو به رو شدند اما داستان را از منظر بهرهوری هم میتوان دید و بررسید و ستود.
هادی ساعی رییس فعلی فدراسیون تکواندو که به عنوان ورزشکار در هر سه المپیک 2000 و 2004 و 2008 به مدال دست یافته بود (یک برنز و دو طلا) 4 ورزشکار تکواندو را با خود به پاریس برده بود: دو سهمیه مردان و دو سهمیه زنان و حالا هر 4 نفر با مدال بازگشتهاند: یک طلا (آرین سلیمی در وزن 80+)، دو نقره ( مهران برخورداری در وزن 80- و ناهید کیانی در وزن 57-) و یک برنز ( مبینا نعمت زاده در وزن 49-).
مشهورترین تعریف بهرهوری نسبت داده به ستانده است و نیاز به توضیح ندارد که چرا حالا میتوان هادی ساعی رییس فدراسیون تکواندو را فراتر از مدال های خود او آقای بهرهوری هم دانست. 4 ورزشکار 4 مدال طلا و نقره و برنز! شگفتآور نیست؟
مقایسه کنید مثلا با صدا و سیما. 2۴ هزار میلیارد تومان بودجه دارد خروجی آن چیست؟ یا آموزش و پرورش با این همه طول و عرض در نهایت چی به بچههای ما یاد می دهد؟ یا پولی که صرف این همه نهاد دینی میشود ولی عملا خروجی چندانی در افزایش دینداری مردم ندارند سهل است نقش وارونه هم گاه ایفا میکنند.