فارغ از اینکه این حرفه ماهیتی مخاطرهآمیز دارد و ریسک پذیری بالایی میخواهد اما فقدان امنیت شغلی یا تجهیزات فنی لازم در صنعت سینمای ما را هم باید مزید بر علت دانست که موجب شد تا دو تن از بهترین بدلکاران سینمای ایران با تجربه و اعتبار بالای جهانی جان خود را از دست بدهند.
امروز سه سال از مرگ تراژیک «ارشا اقدسی» میگذرد؛ بدلکاری که روزی ترس از ارتفاع داشت اما بیش از 300 بار از هواپیما سقوط آزاد را انجام داد و حتی به عنوان کمرامن در برنامههای سقوط حضور داشت.
در 24 سالگی گروه بدلکاران 13 را تأسیس کرد و به شکل گستردهای با پروژههای فیلمسازی همکاری داشت و عجیب در روز ۱۳ مرداد هم درگذشت.
او بعد از «پیمان ابدی» دومین بدلکار مشهور ایرانی بود که سر صحنه و به دلیل حادثۀ شغلی، جان خود را از دست داد.
جالب اینکه ارشا اقدسی که در سال 1384 موفق به کسب بورسیۀ تحصیلی در رشتۀ تربیت بدنی میشود و عازم ایتالیا بود که با دیدن یک آگهی برای دورههای بدلکاری با پیمان ابدی آشنا میشود و به پیشنهاد او بورسیه را کنار میگذارد و از دانشگاه انصراف میدهد و در ایران میماند. تا جایی که با ادامه دادن حرفه بدلکاری سرمربی کلاسهای بدلکاری پیمان میشود.
.
.
.
ژست و فیگور به مثابه یک کنش نمادین در هنر بازیگری در بدلکاری به اوج کارکرد خود رسیده و آن را در خدمت نمایش قرار میدهد.
با این حال آنها مثل بازیگران به چهره بدل نمیشوند و در واقع چهرهها و ستارههای گمنام سینما هستند.