ساز بیوا، یکی از سازهای سنتی و محبوب شرق آسیا، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ساز بیوا با قدمتی به قرن هفتم میلادی، نقش مهمی در فرهنگ و هنر ژاپن داشته و هنوز هم جایگاه ویژهای در موسیقی این کشور دارد.
در میان سازهای سنتی و اصیل شرق آسیا، ساز بیوا (Biwa) جایگاهی ویژه دارد. این لوت خوشنوا با بدنهای ظریف و گلابیشکل، صدای گرم و دلنشینی تولید میکند که قرنهاست با فرهنگ و هنر سرزمین آفتاب، ژاپن، پیوند خورده است.
قدمت ساز بیوا به حدود قرن هفتم میلادی بازمیگردد و در طول تاریخ پر فراز و نشیب خود، همواره همراه و همدم هنرمندان، نقالان و موسیقیدانان ژاپنی بوده است. با گذر زمان، انواع مختلفی از ساز بیوا پدید آمدند که هر یک ویژگیهای ظاهری و صوتی خاص خود را دارند.
ساز Biwa
داستان ساز بیوا با الهامگیری از ساز چینی پیپا (Pipa) آغاز میشود. در اواخر قرن هفتم میلادی، این ساز زیبا توسط راهبان بودایی به ژاپن معرفی شد و به سرعت جایگاه ویژهای در موسیقی دربار امپراتوری پیدا کرد. در طی قرنها، ساز بیوا دستخوش تغییرات و تحولاتی شد و گونههای مختلفی از آن پدید آمدند.