رهی معیری در آغاز شاعری در انجمن ادبی حکیم نظامی به ریاست حسن وحید دستگردی شرکت میکرد. او در سایر انجمنهای ادبی، انجمن موسیقی ملی، جامعه باربد، انجمن ادبی فرهنگستان ایران و انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی نیز عضویت داشت.
«رهی» نامی است که امیری فیروزکوهی بر دیگر تخلصهای معیری ترجیج داده و معیری هم از ۱۳۱۳ «رهی» را برای تخلصش شعریاش انتخاب کرده است.
دهم اردیبهشتماه زادروز رهی معیری است، شاعری که حتما شعرش را شنیدهایم. محمدحسن «بیوک» معیری، با تخلص رهی از غزلسرایان معاصر ایران و از تصنیفسرایان بنام کشورمان که در موسیقی هم ذوق و مهارت داشت به سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد و ۲۴ آبان ۱۳۴۷ بدرود حیات گفت.
او از طرف پدر نوه معیرالملک (نظامالدوله) وزیر خزانه و از طرف مادر نواده میرزا عباسخان قوامالدوله تفرشی وزیر خارجه دوره ناصری بود.
رهی معیری پس از تحصیلات متوسطه وارد خدمات دولتی شد و به مناصبی هم دست یافت. در سالهای آغازین سلطنت پهلوی دوم، ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر را در دست گرفت و در چارچوب سازمانهای دولتی کارهایی انجام داد.
رهی معیری در آغاز شاعری در انجمن ادبی حکیم نظامی به ریاست حسن وحید دستگردی شرکت میکرد. او در سایر انجمنهای ادبی، انجمن موسیقی ملی، جامعه باربد، انجمن ادبی فرهنگستان ایران و انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی نیز عضویت داشت.
امیری فیروزکوهی درباره تخلص او گفته است: «رهی تا سال ۱۳۱۳ تخلص شعری نداشت و کلمه «رهی» را که در انتخاب آن نیز مانند سرودن شعر وسواسی عجیب داشت بالاخره به ترجیح من بر سایر تخلصهایی که یافته بود برگزید.»